Φραγκούλης Μάριος

Τενόρος και ηθοποιός

frangoulis-newΚατάγεται από την Κάσο και από την Κέρκυρα.  Γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1967 στην τότε Ροδεσία (νυν Ζιμπάμπουε) της Αφρικής, αλλά μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην Αθήνα, όπου τον μεγάλωσαν η αδελφή της μητέρας του και ο άντρας της.

Σπούδασε βιολί επί δώδεκα χρόνια. Σε ηλικία 11 ετών έκανε την πρώτη δισκογραφική του δουλειά, τραγουδώντας το ρόλο του ΄Ιζακα στο μιούζικαλ του A. L. Webber «Joseph and his amazing technicolour raincoat». Τότε έκανε και την πρώτη του γνωριμία με το «Άξιον εστί» του Θεοδωράκη, όπου τραγούδησε ως σολίστ (το μέρος του Λαϊκού Τραγουδιστή), σε μια παράσταση η οποία κέρδισε στο διαγωνισμό καλύτερης χορωδίας.

Από τα σχολικά του χρόνια ασχολήθηκε με τη μουσική και το θέατρο. Έπαιξε τον κονφερανσιέ στο «Καμπαρέ» και σε ηλικία 16 ετών τον Τόνυ στο «West Side Story».

Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών μετακομίζει στο Λονδίνο για να σπουδάσει στη δραματική και μουσική σχολή Guildhall School of Music and Drama, στο Barbican Centre, όπου στεγάζεται και το Βασιλικό Σαιξπηρικό Θέατρο. Εκεί αναδείχθηκε το εύρος της φωνής του και οι δυνατότητές της που ξεπερνούν κατά πολύ τις απαιτήσεις του θεάτρου.

Το 1988, χωρίς προετοιμασία, διεκδίκησε την Υποτροφία Μαρία Κάλλας, την οποία και κέρδισε. Λίγους μήνες αργότερα επιλέγεται για το ρόλο του Marius, του νεαρού πρωταγωνιστή στο μιούζικαλ «Les Misérables» («Οι Άθλιοι») στο West End.

Το 1989, μετακομίζει στην Ιταλία, στην Ακαδημία Βέρντι στο Μπουσσέτο, γενέτειρα του συνθέτη, με δάσκαλο τον περίφημο τενόρο Κάρλο Μπεργκόντσι. ΄Εξι μήνες αργότερα πήρε το δίπλωμά του από την Ακαδημία. Όσο ήταν στην Ιταλία όμως, συνάντησε έναν άλλο κορυφαίο τενόρο, τον Αλφρέντο Κράους, και του ζήτησε να του διδάξει τις λεπτομέρειες της θρυλικής τεχνικής του.

Το 1991, ο Sir Andrew Lloyd Webber τον κάλεσε να επιστρέψει στο Λονδίνο για να υποδυθεί το ρομαντικό ήρωα Ραούλ στο «Phantom of the Opera» («Το φάντασμα της ΄Οπερας»), στο Majesty’s Theatre, σε σκηνοθεσία Harold Prince.

To 1992 κέρδισε την υποτροφία Ωνάση και έτσι συνέχισε τις σπουδές του στην όπερα στην περίφημη σχολή Juilliard στη Νέα Υόρκη. Το 1994 κέρδισε στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Luciano Pavarotti στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α.- ο πρώτος Έλληνας που διακρίθηκε στο διαγωνισμό αυτό.

Δούλεψε ως ηθοποιός σε θέατρο, όπερα και σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές στο Λονδίνο ενώ επί σκηνής υποδύθηκε με μεγάλη επιτυχία το ρόλο του Διόνυσου στις «Βάκχες» του Ευριπίδη καθώς και τον Puck στο «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ με διθυραμβικές κριτικές.

Το Ελληνικό κοινό τον γνώρισε το 1993 σε μια συναυλία στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας. Τρία χρόνια αργότερα βρέθηκε στο Ηρώδειο.

Την ίδια εποχή, ηχογραφούσε στο Μέγαρο Μουσικής το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ανα-γέννηση: Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη». 

Για το BBC Radio, ηχογράφησε το “The King and I» με την Ορχήστρα του ΒΒC και παρτενέρ την Barbara Cook.

Εμφανίζεται στο Θέατρο Τέχνης, μόνιμος κάτοικος Ελλάδος πια, και συμμετέχει στην αναβίωση της ιστορικής παράστασης των «Ορνίθων» του Θεάτρου Τέχνης, ερμηνεύοντας τα τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκι ως Τσαλαπετεινός και  στο Ηρώδειο. Στα πλαίσια των Δελφικών Εορτών συμμετείχε στην παράσταση «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη» του Άγγελου Σικελιανού. Συμμετείχε επίσης στο μούζικαλ «Grease» πραματοποιώντας παράλληλα, εμφανίσεις στο κέντρο «Ιερά Οδός» όπου επί ένα ημίωρο τραγουδούσε σε ντουέτο με το Γιώργο Νταλάρα: συνεργασία που συνεχίστηκε την άνοιξη και το καλοκαίρι σε μια θριαμβική περιοδεία σε πόλεις της Ευρώπης αλλά και σε όλη την ελληνική επαρχία, και επισφραγίστηκε με την ηχογράφηση σε δίσκο ακτίνας.

Στις 19 Μαΐου 1998 το κοινό του επιφύλαξε ενθουσιώδη υποδοχή όταν ερμήνευσε, στο Ηρώδειο, το μέρος του «λαϊκού τραγουδιστή» στο «Άξιον Εστί» του Θεοδωράκη με τον ίδιο το συνθέτη να διευθύνει. Στο πρώτο μέρος της συναυλίας, τραγούδησε τρεις δημοφιλείς κύκλους τραγουδιών του συνθέτη: «Λυρικότατα», «Επιφάνεια» και «Λιποτάκτες».

Η πορεία του συνεχίζεται με πλήθος συνεργασιών και δίσκων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.