Ηθοποιός, Συγγραφέας – Μεταφράστρια
Γεννήθηκε στην Πάτρα.
Ο πατέρας της δημιούργησε την βιομηχανία υφασμάτων “Αθηναϊκή Εριουργία”, η οποία αναπτύχθηκε γρήγορα και επκράτησε στην ελληνική αγορά για πολλές δεκαετίες.
Τελείωσε το Δημοτικό και Γυμνάσιο στην “Σχολή Αϊδονοπούλου”. Σε όλη την διάρκεια των σχολικών της χρόνων μάθαινε ξένες γλώσσες, ενώ την ευχαριστούσε να παίρνει μέρος στις θεατρικές παραστάσεις του σχολείου και να ζωγραφίζει. Ασχολήθηκε για ένα διάστημα στο
εργοστάσιο του πατέρα της, εκπαιδευόμενη στον χώρο της γραμματειακής υποστήριξης.
Έρχεται γρήγορα ο πρώτος της γάμος και τα τρία παιδιά. Μετά το διαζύγιό της, φεύγει στο Παρίσι, όπου κάνει σπουδές στη ζωγραφική τις οποίες συνεχίζει με δάσκαλο τον Τσαρούχη. Αυτός διακρίνει το υποκριτικό της ταλέντο και την παροτρύνει να σπουδάσει θέατρο. Δίνει εξετάσεις στο “Θέατρο Τέχνης” του Κάρολου Κουν, ο οποίος την ξεχώρισε αμέσως.
Παράλληλα με τις σπουδές της (αν και ο Κουν δεν το επέτρεπε στους μαθητές του) παίζει στην πρώτη της ταινία το “Πρωϊνό Ξύπνημα”, που είναι και η πρώτη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη. Σύντομα παρουσιάζεται και στο θέατρο με τον Κουν στο έργο “Η Μικρή μας Πόλη” με μεγάλη επιτυχία. Έμεινε μαζί του 7 χρόνια και αποχωρεί μετά την τελευταία συνεργασία τους στο “Living room”, όπου πήρε όλη την παράσταση επάνω της.
Από τότε και για πολλές δεκαετίες παίζει συνέχεια στο θέατρο με αγαπημένους συγγραφείς όπως τους Πιραντέλλο και Λόρκα, επίσης συνεργάστηκε με το θέατρο της Αρώνη και με τον Τριβιζά που δημιούργησαν το “Κυκλικό θέατρο”. Ταυτόχρονα παίζει στον κινηματογράφο με όλους τους γνωστούς και σημαντικούς ηθοποιούς της εποχής της.
Ακολουθεί η τηλεόραση, όπου παίρνει μέρος σε αμέτρητες τηλεοπτικές σειρές.
Από το 1963 και για πολλά χρόνια εκφωνεί στο ραδιόφωνο εκπομπές που γράφει η ίδια όπως “Δύο φίλες κουβεντιάζουν” με την Μαρία Ρεζάν και τη καθημερινή διαφημιστική για την “Πειραϊκή Πατραϊκή”, της οποίας ο τίτλος έμεινε αξέχαστος στην ελληνική κοινωνία της εποχής, το “Ντύνει, Στολίζει, Νοικοκυρεύει”. Σ’ αυτή την εκπομπή παρουσίαζε θέματα αισθητικής, μόδας, ψυχολογίας, οικοκυρικών, κ.ά. Θεμάτα, τα οποία έγραφε η ίδια και τα παρακολουθούσε ο γυναικείος πληθυσμός της Ελλάδας με μεγάλο ενδιαφέρον.
Κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου πήρε μετά από
εκπαίδευση το δίπλωμα του Ερυθρού Σταυρού ως Νοσοκόμα Εθελόντρια και πρόσφερε τις υπηρεσίες της, όπου χρειάστηκε.
Έχει μεταφράσει περισσότερα από 300 βιβλία κυρίως στην γαλλική και αγγλική γλώσσα για τις εκδόσεις “Πάπυρος”. Έγραψε βιβλία για τυφλούς, 2 επιστημονικά νομικής φύσεως και άλλα λογοτεχνικά. Αρθρογράφησε στην εφημερίδα “Εθνικός Κήρυξ” και στην “Ελευθερία” στις αρχές του 1960, όπου με το ψευφώνυμο Β.Κ. κάλυπτε θέματα με κριτικές, θέατρο, την γυναικεία στήλη, ρεπορτάζ τουρισμού κ.ά.
Για την προσωπικότητά της και το θεατρικό της ταλέντο έχουν γίνει πολλά αφιερώματα, επαινώντας την δυναμική παρουσία της, το υποκριτικό της ταλέντο και την ιδιαίτερη φωνή της.
Στην γεμάτη πάντα ζωή της, δεν ενδιαφέρθηκε για την ζωή των άλλων, αλλά ήθελε να μαθαίνει καινούργια πράγματα. Έτσι σπούδασε και ασχολήθηκε με το ράψιμο και το κέντημα.
Έφυγε από τη ζωή στις 18 Δεκεμβρίου 2010
