Βαλτινός Θανάσης

Συγγραφέας

Ακολουθώντας την οικογένειά του στις μετακινήσεις της κατά τα κατοχικά και μετακατοχικά χρόνια φοίτησε στα σχολεία Σπάρτης, Γυθείου και Τριπόλεως .Τελείωσε το 8τάξιο Γυμνάσιο Τριπόλεως. Το 1950 εγκαθίσταται στην Αθήνα και περνά, κατόπιν εξετάσεων, στην Πάντειο την οποία εγκαταλείπει για να σπουδάσει Κινηματογράφο. Δάσκαλοί του, ο Κάρολος Κουν, Γιάννης Τσαρούχης, Γρηγόρης Γρηγορίου, Μάριος Πλωρίτης, Άγγελος Προκοπίου, κ.ά. Υπηρετεί από το 1953 – 1955 ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στις Δυνάμεις Καταδρομών (Λ.Ο.Κ.), στην Ανατολική Μακεδονία. Δημοσιεύεται στον “Ταχυδρόμο” το διήγημα του “Κατακαλόκαιρο” που λαμβάνει δεύτερο βραβείο σε σχετικό διαγωνισμό του περιοδικού το 1958 και το διήγημα “Αύγουστος ‘48” στο ίδιο περιοδικό το 1960. Το 1961 γυρίζεται η ταινία “Ενώ σφύριζε το τραίνο” σε δικό του σενάριο. Το 1963 δημοσιεύεται στο περιοδικό Εποχές “Η Κάθοδος των εννιά” και στο περιοδικό “Ταχυδρόμος” σε συνέχειες το “Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη” (1964) το οποίο εκδόθηκε το 1972 από τις εκδόσεις “Κέδρος”. Υπογράφει το κείμενο εναντίον της λογοκρισίας με άλλους 17 συγγραφείς (1969). Συμμετέχει με το διήγημα “Ο γύψος” στην έκδοση «18 Κείμενα» (1970) και συνεργάζεται στο σενάριο της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου “Αναπαράσταση”.

Το 1971 παίρνει χορηγία του Ιδρύματος “Φόρντ”. Συνεργάζεται πάλι με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο στο έργο “Μέρες του ’36”. Το 1974 αναχωρεί για το Δυτικό Βερολίνο προσκαλεσμένος από την Γερμανική Ακαδημία Πνευματικών Ανταλλαγών με ετήσια υποτροφία. Κυκλοφορεί στα γερμανικά “Η Κάθοδος των εννιά” από τις I. CD-Editionen (1976) και αναχωρεί για Αμερική προσκαλεσμένος από το International Writing Program του Πανεπιστημίου της Aiοwa. Το 1978 εκδίδεται από τις εκδόσεις “Κέδρος” “Η Κάθοδος των εννιά”. Από τον ίδιο εκδοτικό οίκο κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του “Τρία Ελληνικά Μονόπρακτα”. Έχει μεταφράσει αρχαίες τραγωδίες για το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν: Τρωάδες, Μήδεια, Ορέστεια. Το Θέατρο Τέχνης ανεβάζει τα έργα του στην Επίδαυρο σε σκηνοθεσία Κάρολου Κούν. Δημοσιεύεται στο περιοδικό “Ausblicke” Θεσσαλονίκης το διήγημα “Εθισμός στην Νικοτίνη”. Γίνεται ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων την ίδια χρονιά. Κυκλοφορεί στα γερμανικά “Το Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη” – πρώτο βιβλίο από τις εκδόσεις “Romiosini” (1982) και τον επόμενο χρόνο γυρίζεται η ταινία “Η Κάθοδος των εννιά”. Συνεργάζεται, επίσης στο σενάριο “Ταξίδι στα Κύθηρα” του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Επισκέπτεται την Αυστραλία καλεσμένος από τα πανεπιστήμια Σύδνευ, Μελβούρνης, Αδελαΐδας. Το 1984 κυκλοφορεί το βιβλίο “Τρία Διηγήματα” εκδόσεις “Στιγμή” στο οποίο δημοσιεύεται το διήγημα του “Εθισμός στη Νικοτίνη” μαζί με τα διηγήματα του Χ. Μηλιώνη και του Δ. Νόλλα. Το βραβείο σεναρίου του Φεστιβάλ Καννών απονέμεται στους Θ. Βαλτινό, Θ. Αγγελόπουλο, Τ. Γκουέρα για το “Ταξίδι στα Κύθηρα” (1984).

Διορίζεται Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ2 από το 1989 – 1990 και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Άγρα” το μυθιστόρημα “Ορθοκωστά” κι επανεκδίδεται τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου (1994). Προκαλείται έντονη αντίδραση από την πλευρά της αριστεράς. Συνεργάζεται στο σενάριο “Το Βλέμμα του Οδυσσέα” του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Δημοσιεύεται η μελέτη της Ν. Χαραλαμπίδου “Ο λόγος της Ιστορίας και ο Λόγος της Λογοτεχνίας, Δομές αναπαράστασης στην πεζογραφία του Θ. Βαλτινού και στην πεζογραφία του εμφυλίου”. Επιστημονικό Συμπόσιο, ΕταιρείαΣπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (1997). Συμμετέχει σε συμπόσιο για την Ελληνική Λογοτεχνία στο Λονδίνο, ως visiting fellow στο Writers in Residence Program του PrincetonUniversity, στο NewYorkUniversity, ColumbiaUniversity, HarvardUniversityCenterforEuropeanStudies, Sapienzaτης Ρώμης, κ.ά. Προσκαλείται σε γνωστά Πανεπιστήμια όπως Κeio University (Τόκιο), Υale (Η.Π.Α.). Τα έργα του μεταφράζονται στην Αγγλική, Γαλλική, Ολλανδική, Ιταλική, Σουηδική, Βουλγαρική, Τουρκική, κ.ά. Ανήκει στους έλληνες μεταπολεμικούς πεζογράφους. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του αντλεί τη θεματική του από πραγματικά γεγονότα της περιόδου της ελληνικής ιστορίας που ακολούθησε τη γερμανική κατοχή και κυρίως της εποχής του εμφυλίου. Γενικά παρουσιάζει μια δημιουργική εμμονή στην τεχνική της λογοτεχνικής ανάπλασης μαρτυριών, εντασσόμενη στα πλαίσια του διπλού προβληματισμού του, τόσο γύρω από το πώς συλλαμβάνονται και αφομοιώνονται οι κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές από λαϊκά πρόσωπα, όσο και γύρω από τη γλωσσική μορφή της καταγραφής της σκέψης τους. Ο ίδιος παραμένει στο φόντο της δράσης χωρίς να παρεμβαίνει δίνοντας στον αναγνώστη ένα είδος τοιχογραφίας από ατομικά βιώματα και εμπειρίες .