Iωάννης Πριόβολος

Ιατρός Παθολόγος

Γεννήθηκε στη Χρύσω Ευρυτανίας στις 21 Νοεμβρίου του 1921.

Το 1940 εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, τη φοίτησή του διέκοψε κατά την περίοδο της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής (1942-44) και εν τέλει αποφοίτησε το 1950, ενώ το 1953 έλαβε την ειδικότητα της Παθολογίας και το 1957 της Καρδιολογίας.

Το 1945 έως το 1950 υπηρέτησε παράλληλα με τις σπουδές του ως εσωτερικός υποβοηθός στη Β’ Παθολογική κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το 1950-53 υπηρέτησε ως πανεπιστημιακός βοηθός ενώ το 1955 ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό “Άριστα”, μετά την εκπόνηση της διατριβής του με τίτλο “Ο προσδιορισμός της προθρομβίνης και των επιταχυντικών παραγόντων της πήξεως ως μέθοδος ελέγχου της ηπατικής λειτουργίας”.

Το1958-61 υπηρέτησε ως Πανεπιστημιακός Επιμελητής. Το 1961 έγινε η ολοκλήρωση εκπόνησης διατριβής με τίτλο “Πειραματική μελέτη επί του θρομβοπλαστικού παράγοντος, ποικίλης προελεύσεως ιστικών εκχυλισμάτων υφ’ ημών παρασκευασθέντων” και διορίστηκε υφηγητής της Β’ Παθολογικής κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ύστερα, το 1965-85 υπηρέτησε ως Διευθυντής της Παθολογικής κλινικής του νοσοκομείου Αγία Όλγα.

Το 1985-89 διετέλεσε Πρόεδρος του κεντρικού συμβουλίου υγείας (ΚΕΣΥ), Πρόεδρος του Δ.Σ. του νοσοκομείου Ευαγγελισμός και Πρόεδρος του Δ.Σ. του νοσοκομείου Ανδρέας Συγγρός και την περίοδο 1995-97 διετέλεσε εκ νέου Πρόεδρος του νοσοκομείου Ευαγγελισμός.

Το θέμα της διδακτορικής του διατριβής έχει καθιερωθεί ως βασική εργαστηριακή εξέταση, στα πλαίσια της λειτουργικότητας του ηπατικού κυττάρου. Η ερευνητική διατριβή επί υφηγεσία με αντικείμενο την παρασκευή και επιλογή του πλέον κατάλληλου ιστικού εκχυλίσματος κατά τον προσδιορισμό του “χρόνου Quick”, δικαιώνει την αναγκαιότητα του συντελεστού I.N.R. για την επιτυχή εφαρμογή της αντιπηκτικής αγωγής.

Επίσης διαπιστώθηκε η ανάπτυξη υπερπηκτικότητας, υπό την επίδραση της νικοτίνης. Η τεχνική παρακέντησης της υποκλειδίου φλεβός και η πρακτική εφαρμογή της, τυγχάνει σήμερα ευρείας πρακτικής εφαρμογής.

Το 2000, κατά το 6ο Πανελλήνιο συνέδριο Παθολογίας, του απονεμήθηκε το “Ασκληπιείο” βραβείο, με το οποίο τιμήθηκε ως διαπρέψαντας ιατρός.

Εκπόνησε μόνος και μαζί με άλλους συνεργάτες του, περισσότερες από 100 εργασίες, οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε επιστημονικά περιοδικά ή ανακοινώθηκαν σε ελληνικά ή διεθνή συνέδρια.

Στις 18.12.1995 του απενεμήθη τιμητικό δίπλωμα από τον σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών. Ακόμη στις 11.12.1996 του απενεμήθη τιμητικό δίπλωμα και μετάλλιο από την Πανευρυτανική Ένωση Αθηνών σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης για την πολύτιμη προσφορά του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ευρυτανία. Επίσης στις 22.11.2001 έλαβε τιμητικό δίπλωμα από την ελληνική αιματολογική εταιρεία, καθώς και τον Ιούνιο του 2003 τιμητικό δίπλωμα και μετάλλιο “Ζαχαρίας Παπαντωνίου” από την εταιρεία Ευρυτάνων επιστημόνων.

Ήταν μέλος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών, της Βιολογικής Εταιρείας, της Καρδιολογικής Εταιρείας, της Αιματολογικής Εταιρείας και της Διεθνούς Αιματολογικής Εταιρείας. Το 1984 ήταν υποψήφιος Πρόεδρος στις εκλογές του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. Υπήρξε επί δέκα και πλέον έτη μέλος της εξεταστικής επιτροπής για τη χορήγηση της ειδικότητας της Παθολογίας.

Απεβίωσε στις 9 Ιουνίου του 2011, αφήνοντας πίσω του σημαντικότατο έργο.

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=DFSFWsN498w
https://www.youtube.com/watch?v=TsWyOTY1lMg

https://www.youtube.com/watch?v=D6yn65GgAco
https://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=UTAthHlONGk&NR=1